De Circles of Life vinden hun oorsprong in de gehaakte rondjes van mijn oude buurvrouw Hennie. Hennie begint te vergeten en raakt in zichzelf gekeerd. Ze haakt het liefst de hele dag rondjes. Vanaf het moment dat ik haar zei dat ik ze erg mooi vind geeft ze mij haar rondjes. ‘Hennies’ noem ik ze. De eerste rondjes haakte Hennie van haar eigen restjes garen. Nu deze op zijn, geef ik haar mijn restjes garen en wol. Zo wisselen wij garen en ‘Hennies’ uit. Die leggen nu de verbinding waar zij de woorden niet meer heeft. Voor de Circles of Life vraag ik aan 50 vrouwen een ‘Hennie’ te kiezen, daarbij strookjes stof te zoeken en hiervan een lapje te vilten. Dat lapje verwerk ik met de ‘Hennie’ tot een Circle of Life. Werkend aan de Circles of Life heb ik het gevoel dat ik één ben met deze vrouwen. Ze omhullen mij.
Gedichten borduren. Nadat ik meer dan 50 Circles of life gemaakt had, ben ik er gedichten op gaan borduren, bijvoorbeeld van Vasalis. Dat is de eerste prijs voor Kunst en Cultuur geworden in Noordeveld sinds 2019, een wisselprijs. De eerste winares, Elly Pagée schreef ik gedicht voor de uitreiking:
Wie zouden we zijn
Als we niet ergens een liedje
van weten te zingen
Als we niet het ruwe van alledag
kunnen glanzen met muziek
Als we niet verrukt staren
of verveeld afhaken
bij het zien van kunst
Wie zouden we zijn
Als we niet door de oppervlakte
kunnen breken
met een wervelende dans
een schaterlach in een kroeg
waar de oude verhalen
voor de zoveelste keer
en telkens weer anders
worden verteld
Wie zouden we zijn
Als we niet naar beelden
kunnen kijken
die ons raken
zonder dat we weten waarom
Kleuren die ons doen verlangen
naar herfstige dagen met ernstige muziek
of een hoerig lied in een straat.
Wie zouden we zijn
Zonder poëzie Over twijfel en liefde
Een woord, een zin die blijft hangen
En ons troost in de nacht
Wie zouden we zijn Zonder zin in meer en meer
bij de laatste klanken van een concert
klappend verlangende handen
nog één lied, nog één keer
En dan naar huis fietsen
met plotseling heimwee
naar al die oude bomen in het dorp
in 5 minuten omver geblazen
Zolang hebben ze alles gezien:
verwaaide verhalen in hun takken opgeslagen van hoe het was toen
Wie schrijft er een requiem
Voor 600 bomen? Wie zouden we zijn
Zonder taal om dit alles te delen? Wie zouden we zijn
Zonder cultuur? Wie zouden we zijn?
