´De lapjeskast `Community-art-project Sisters in Fabric
In 2010 deed ik een oproep op social media aan alle vrouwen van Nederland om mij een lapje op te sturen waar een verhaal aan vast zit. Met het verhaal op papier erbij. Een lapje waar je aan gehecht bent, steeds nog iets van zou maken, maar het kwam er niet van. Ik ontving meer dan 2000 lapjes met een boek vol aan verhalen. Ontroerende anekdotes, herinneringen, afscheidsgroeten aan de stof. Alle lappen knipte ik op gelijke afmeting en stapelde dit op elkaar. Al deze dierbare stoffen met hun herinneringen werden een ode aan textiel en aan de scheppende kracht van vrouwen. De stapel werd ruim twee meter hoog en is meer dan 10 jaar in mijn tuin trots een kunstwerk geweest en een baken in de buurt. Als ik vertelde waar ik woonde werd door vreemden gezegd, “o, bij de stapel lapjes in de tuin!”. De regen deed de stoffen verkleuren en rafelen. Uiteindelijk heeft de wind de toren neergelegd en daar, op de aarde maken planten er opnieuw een kunstwerk van voor Moeder Aarde. Schoonheid in vergankelijkheid.
.
