‘Hartritme sjaals’ – Zuid Afrika
Een ingewikkelde steek -waar ik meestal geen geduld voor heb- heb ik op geheel eigen wijze mij eigen gemaakt. Zo vond ik het goed fouten te maken en die niét uit te halen, net zoals gebruikelijk is bij het maken van een persoonlijke mandala. Uit respect voor mijzelf.
De sjaals zijn gebreid tijdens mijn reizen in 2016 naar Zuid Afrika, Budapest en New York. Lange reistijden die ik door te breien als harmonieus kon ervaren. Mijn impuls volgend ontstond er eerst een poncho is groen/blauw en daarna een kraag is rood. De laatste shawl werd een vest en is naturel.
Het ritme van het hart volgt bijzondere draden. De antraciet gekleurde draad zit in alle Hartritme sjaals en is van babyalpaca afkomstig uit de Andes en is gesponnen door vrouwen uit Peru in een fair trade project. Deze draad werd gebruikt door modeontwerper Constantijn Wolfs die hiervan vorstelijke truien liet maken en die mijn man en ik al 20 jaar dragen. In 2014 heb ik hem enkele dagen voor zijn tragische zelfdoding persoonlijk leren kennen. Hij maakte een zeer diepe indruk op mij. Door zijn wol op te breien tot warme omhullende kunstvoorwerpen eer ik hem.
Zuid Afrika bezocht is in de zomer van 2016. Met een auto reden mijn man en ik 3 weken lang door wildparken en tijdens te lange, langzame ritten breide is vaak. Je vertrekt al rond 6.00 uur en komt pas rond 17.00 uur terug. De hele dag rij je 40 km maximaal per uur. We hebben de Big Five gezien maar verdeeld over drie weken moet je toch veel geduld hebben. Geen probleem omdat het ontzettend mooi is. In mijn Facebook zit een fotomap met alle foto’s die ik daar maakte van de natuur.